Κάτι άλλο εκτός μπάσκετ

Αποφάσισα στην SPORTXL να γράψω ένα σχόλιο εκτός μπάσκετ... έτσι γενικό για όλους και ειδικό για όσους καταλάβουν:


Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ είναι κάτι που προσωπικά το θεωρώ ευλογία! Χωρίς τον ανταγωνισμό όλοι και όλα θα ήταν μέτρια, όλοι και όλα δεν θα είχαν πρόβλημα να είναι μέτρια! Ο ανταγωνισμός στο μπάσκετ, έχει οδηγήσει τους πάντες στην βελτίωση. Οι παίκτες ξεκίνησαν να παίζουν με πάνινα παπούτσια και σε λίγο θα φοράνε ελατήρια… Οι προπονητές τους έλεγαν πώς να σουτάρουν και πλέον έχουν κάνει το επάγγελμά τους πιο δύσκολο και από του μαθηματικού!

Με λίγα λόγια ο ανταγωνισμός σε κάνει καλύτερο βρε αδερφέ σε κάνει να σκέπτεσαι περισσότερο, να παράγεις περισσότερο να ανακαλύπτεις περισσότερα… Βέβαια μιλάμε για τον ανταγωνισμό και ουχί για την αλητεία. Η αλητεία είναι κάτι το διαφορετικό, κάτι που πολλές φορές μοιάζει με τον ανταγωνισμό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται με αυτόν.

Το να παίζεις με έναν αντίπαλο σε ένα σπορ, και να ρίχνεις για παράδειγμα, στα νερά του καθαρτικό εντέρου ποντικού, δεν είναι ανταγωνισμός, είναι αλητεία και μάλιστα αλητεία αισχίστου είδους και βαθμού! Κάτι τέτοιο παύει να είναι ανταγωνισμός, αφού ο αντίπαλος εξολοθρεύεται και παίζεις μόνο του. Αυτό ας πούμε είναι περισσότερο εγκληματική ενέργεια….

Θα μου πείτε τώρα τι δουλειά έχουν τα νερά, τα καθαρτικά, ο ανταγωνισμός και η αλητεία! Καμία σχέση δεν έχουν, απλά τέτοιου είδους και τέτοιου βαθμού αλητείες όπως με τα νερά συμβαίνουν και στην καθημερινή μας ζωή, στο δρόμο που περπατάμε στις δουλειές που δουλεύουμε.